Tja als je dan voor de zevende keer naar het kantoor van je werkgever moet lopen, dan ben je wel blij met die inlegzolen in je nieuwe schoenen. We zijn maar constant druk in de weer, het leven zit niet stil, en jij dus ook niet. Zelfs als je dat wel eens nodig hebt, want zeg nou zelf, word je daar nou nooit eens moe van?
Neem jij wel eens een pauze?
Je denkt nu vast ‘ja natuurlijk’, maar weet je dat eigenlijk wel zeker? Zelfs tijdens de pauzes op het werk denk je wel eens dat je nog wel even tijd hebt om er iets anders tussendoor te doen. Je hebt namelijk helemaal geen tijd om niks te doen, en waarom zou je? Dat is toch zonde van je tijd? Of niet soms. Niks doen, dat doe je wel als je slaapt. Maar zo krijg je toch nooit een rustmomentje. Je denkt misschien dat het prima allemaal achter elkaar aan kan, maar je lichaam is het niet altijd met je eens, die trekt zijn eigen plan, en die trekt al je spieren strak. Stress, daar is het dan eindelijk.
Ik ben toch niet ziek?
Maar ja, je ligt toch niet in bed met koorts, je bent nooit verkouden. Je hebt soms wat last van je hoofd of je rug, ja nou, en je bent moe. Maar je bent toch niet ziek? Daar kun je al makkelijk de mist in gaan. Als je jezelf nooit een pauze gunt, kan je hoofd gaan protesteren. Die raakt dan overvol. Nee, dan wordt je niet opeens verkouden, je krijgt ook heus geen koorts, maar je bent wel ziek aan het worden. Want niet alleen je lichaam kan overbelast worden.
Gun jezelf de tijd
De wereld eindigt heus niet als jij tijdens je pauze gewoon even gaat zitten en rustig je broodje eet zonder daar nog allemaal dingen tussendoor te regelen. Je hoofd moet net als je benen af en toe even rusten, anders doet het zijn werk straks niet meer, en dan zit je wel echt met een probleem. Je hoeft niet constant aan het werk te zijn om nuttig te zijn. Jouw werk is niet dat van je collega, dus zeg ook af en toe eens nee. Je benen zullen je daarvoor bedanken, en je hoofd uiteindelijk ook. Want het is ook wel eens fijn om gewoon eventjes helemaal niks uit te voeren.